پیش بینی کننده های وضعیت عملکردی بیماران دچار بدخیمی کولورکتال

چکیده مقدمه: سرطان کولورکتال از مهم ترین علت های مرگ ومیر ناشی از سرطان است. وضعیت عملکرد مفهومی بسیار مهم در بیماران سرطانی بوده و پیش بینی مراقبت و درمان بیماران اهمیت بسزایی دارد. هدف: پیش بینی وضعیت عملکرد در بیماران دچار سرطان کولورکتال در سال 89-88 مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی از نوع تحلیلی، 110 بیمار دچار سرطان کولورکتال مراجعه کننده به بیمارستان رازی رشت بررسی شدند. عوامل فردی، اجتماعی و بالینی با استفاده از فرم های جمع آوری اطلاعات و مصاحبه با بیماران و مرور پرونده پزشکی آنان بررسی شد. وضعیت عملکرد بیماران با مقیاس های kps و ecog ارزیابی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با نرم افزار آماری v.16 spss و آزمون های آماری(همبستگی اسپیرمن، من ویتنی یو، کروسکال والیس، رگرسیون چند متغیره به روش stepwise) و در نظر گرفتن سطح معنی داری 05/0 p< صورت گرفت. نتایج: از 110 بیمار دچار سرطان کولورکتال، 64(2/58%) مرد بودند. میانگین سنی کل بیماران 39/12±33/58 سال بود. میانگین وضعیت عملکرد با استفاده ازکارنوفسکی 27/9±64/87 و با استفاده ازecog 717/0±02/1 بود . در تجزیه تحلیل رگرسیون چند متغیره، پیش بینی کننده های وضعیت عملکردی کارنوفسکی، سن(002/0p<)، وضعیت تأهل(029/0p<) و داشتن بیمه تکمیلی(019/0p<) بودند؛ در حالی که پیش بینی کننده های وضعیت عملکردی ecog سن(001/0p<)، داشتن کلستومی(032/0p<) و بیماری های همراه (041/0p<) بودند. نتیجه گیری: سن عامل مهم پیش بینی کننده وضعیت عملکردی کارنوفسکی و ecog، در تجزیه وتحلیل تک متغیری و چندمتغیری است. توجه به پیش بینی کننده ها می تواند در مراقبت و درمان این بیماران مهم باشد.